Όπως είναι γνωστό τοις πάσι, άλλωστε, ο πατέρας του Νίκου Ανδρουλάκη, Μαρίνος υπήρξε υποστηρικτής του Κώστα Σημίτη και κατά την περίοδο της πρωθυπουργίας του, ήταν ένα από τα πιο ισχυρά στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην Κρήτη.
Ως έμπειρος τεχνικός αλλά και πιστός κομματικός… ο Μαρίνος Ανδρουλάκης ήταν ο άνθρωπος ο οποίος στην πρώτη επίσκεψη του Σημίτη ως πρωθυπουργού στην Κρήτη το φθινόπωρο του 1996 ανέλαβε να “τσεκάρει” όλους τους χώρους που θα διέμενε και θα πήγαινε, από πλευράς τηλεφωνικών παρακολουθήσεων. Ήταν δηλαδή επικεφαλής της τοπικής ομάδας που ανέλαβε να κάνει όλους τους ελέγχους για να μην υπάρχουν “κοριοί” -δεδομένης και της συμβατικής τεχνολογίας που υπήρχε τότε- στα δωμάτια και της αίθουσας που θα βρισκόταν ο Σημίτης και η σύζυγός του Δάφνη.
Από το 1996 και μετά ο “σύντροφος Μαρίνος” εντάχθηκε στην ομάδα “ειδικών αποστολών” για τις τηλεφωνικές συνομιλίες που συνόδευε πάντα τον Σημίτη ως πρωθυπουργό στα ταξίδια του αλλά και είχε ως αποστολή να κάνει με κάθε ευκαιρία ελέγχους για να μην υπάρχουν παρακολουθήσεις… Κοιτάξτε να δείτε «κάτι συμπτώσεις»…
Όπως λένε πηγές που γνωρίζουν καλά πρόσωπα και καταστάσεις από εκείνο το παρελθόν και το τι εκτυλισσόταν στα υπόγεια του Μαξίμου και της “εκσυγχρονιστικής” εξουσίας, ο σύντροφος Μαρίνος με τις μεγάλες ικανότητες σε αυτά τα θέματα δεν άργησε να αποκτήσει την πλήρη εμπιστοσύνη του Κ. Σημίτη, ο οποίος τον αναβάθμισε και τον είχε σχεδόν πάντα μαζί του και ειδικά σε τέτοιες “αποστολές” και με τη βοήθειά του μπορούσε να μαθαίνει κρίσιμα μυστικά ακόμη και εσωκομματικών αντιπάλων του στο ΠΑΣΟΚ όταν πήγαιναν να κινηθούν εναντίον του. Γι’αυτό και κάποιοι έλεγαν με νόημα ότι “βρήκε και ο Σημίτης τον δικό του …Τόμπρα”. Κι ως γνωστόν ο Θεοφάνης Τόμπρας ήταν ο εγκάρδιος φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου, τον οποίο είχε τοποθετήσει την πρώτη οκταετία του ΠΑΣΟΚ διοικητή στον ΟΤΕ με βασικό αντικείμενο να “δικτυώσει” τους πάντες και να “παρακολουθεί” όχι μόνο όσους ήταν αντίπαλοι του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και τους φίλους του για να γνωρίζει και να …προλάβει τυχόν “προδοσία” από πλευράς του. Εκείνη την περίοδο το παρατσούκλι του Τόμπρα ήταν “ο εθνικός κοριός”. Κάπως έτσι ο πατέρας Ανδρουλάκης μπήκε στον στενό πυρήνα της σημιτικής παρα-εξουσίας και των μηχανισμών της και …μεταλαμπάδευσε στον φιλόδοξο γιο του τα “εκσυγχρονιστικά” οράματα.
Τι να λέει άραγε λοιπόν σήμερα ο πατέρας Ανδρουλάκης για το σχέδιο τηλεφωνικών υποκλοπών σε βάρος του γιου;