Ο ιστοριογράφος του μέλλοντος, απαγορευμένος από οικονομικά ή πολιτικά συμφέροντα, θα καταγράψει την Ελλάδα ως μια χώρα που βρέθηκε σε δύσκολη θέση στο ρεύμα της ιστορίας. Και τότε κάποιος θα ρωτήσει αν ποτέ δεν θα αντισταθεί η Ελλάδα στις πιέσεις των άλλων χωρών;Η Ελλάδα, μία χώρα για την οποία όλοι οι Έλληνες είναι υπερήφανοι, έχει ένα εντυπωσιακό παρελθόν, έχει συμβάλει στον πολιτισμό και έχει συμμετάσχει ενεργά στις ιστορικές εξελίξεις. Ωστόσο, αυτά αφορούν το παρελθόν.Η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται σε μια δύσκολη θέση στην ιστορία, και αυτό δεν αποτελεί μια υποκειμενική αξιολόγηση. Πρόκειται να παρουσιάσουμε ορισμένα γεγονότα που εξηγούν γιατί η Ελλάδα βρίσκεται στην δύσκολη αυτή θέση στην ιστορία, και θα συγκρίνουμε τη στάση της με αυτήν άλλων χωρών που έχουν δράσει διαφορετικά.
Ο διεφθαρμένος Zelensky και η αυστηρή τιμωρία για την ολέθρια ήττα
Στον πόλεμο της Ουκρανίας, η Ελλάδα αποκάλυψε την υποστήριξή της προς τον Zelensky, έναν πολιτικό που χαρακτηρίζεται από διεφθαρμένες πρακτικές και έχει εκφράσει ανησυχίες για την προστασία των δημοκρατικών αξιών και της λειτουργίας του Ουκρανικού κράτους, επικαλούμενος τον στρατιωτικό νόμο.
Αμέσως μετά, προωθήθηκε η παρανοϊκή ιδέα ότι η Ρωσία και ο Putin αποτελούν την πλευρά του κακού, ενώ η Ουκρανία είναι η αδικημένη πλευρά που δέχεται επίθεση. Είναι αυτή η αντιληπτική πραγματικότητα;
Το 2014, στην Ουκρανία, πραγματοποιήθηκε ένα πραξικόπημα, και από τότε περίπου 14,200 ρωσόφωνοι κάτοικοι του Donbass στις περιοχές Donetsk και Luhansk έχουν χάσει τη ζωή τους σε πολεμικές επιχειρήσεις και διώξεις με την Azov ως πρωταγωνιστή. Παράδοξο είναι το γεγονός ότι, αν και η Δύση καταδικάζει τη νεοναζιστική ιδεολογία, τα μέλη της Azov ταυτοπροσδιορίζουν ως νεοναζί.
Ωστόσο, αν και αυτές οι λεπτομέρειες είναι σημαντικές, δεν μπορεί να αγνοηθεί η πραγματικότητα ότι 14,200 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους σε εσωτερικές συγκρούσεις στην Ουκρανία. Οι Ουκρανοί σκοτώνουν άλλους Ουκρανούς.
Οι συμφωνίες του Minsk που υπογράφηκαν στη Λευκορωσία χωρίστηκαν, και όπως αποκάλυψε η Αγγελα Μέρκελ, τότε Καγκελάριος της Γερμανίας, ο στόχος ήταν να απατήσουν τη Ρωσία, να κερδίσει η Ουκρανία χρόνο για ενίσχυση και στη συνέχεια να επιτεθεί με τη στήριξη του ΝΑΤΟ. Η Ρωσία είναι μια ειρηνική χώρα, ο Putin είναι λαοφιλής, και ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οι Ρώσοι δεν έχουν καμία διάθεση να καταστρέψουν.
Ενώ έχουν διαπραγματευτεί σφάλματα, οι Ρώσοι έχουν χρησιμοποιήσει πυραύλους ακριβείας για να ελαχιστοποιήσουν τους αμάχους που χάνουν τη ζωή τους στον πόλεμο. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι αυτό είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που διεξάγεται ένας πόλεμος με τόση συχνή χρήση πυραύλων ακριβείας.
Η Δύση και πολλοί άλλοι έλληνες δεν ενδιαφέρονται για τον Donbass. Το μεγάλο μέρος του ελληνικού κοινού γνωρίστηκε με τα γεγονότα του Donbass μόλις τον Φεβρουάριο του 2022. Ο Putin σωστά υποστηρίζει ότι, μέσω μιας επιτυχημένης στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία, τερματίζει τον πόλεμο εξόντωσης που ξεκίνησε το 2014.
Το patriotiko.gr στήριζε από την αρχή τις ρωσικές θέσεις στον πόλεμο της Ουκρανίας και παρείχε ρεπορτάζ γιατί πιστεύει πως η Ρωσία είναι η σωστή πλευρά στην ιστορία. Παραθέτεται ένα παράδειγμα αντιστροφής των ρόλων, όπου οι ΗΠΑ θα αντέδραγαν εάν η Ρωσία εγκαθιστούσε πυραύλους στο Μεξικό ή την Κούβα. Κατηγορείται το NATO για την παραβίαση των συμφωνιών και ισχυρισμοί ότι η Ουκρανία δεν πρέπει να ενταχθεί στο NATO ή στην ΕΕ λόγω έλλειψης κριτηρίων.
Η Δύση αγνόησε τις ανησυχίες των Ρώσων και η Ρωσία και η Ουκρανία κέρδισαν και η Δύση απέτυχε στη σύγκρουση. Κριτικά παρατηρείται η απόφαση της Ελλάδας να υποστηρίξει την Ουκρανία, αντί να ακολουθήσει το παράδειγμα άλλων κρατών που αποφάσισαν να μην επιβάλουν κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Τέλος, η ανάγκη για ειρήνη αντί του πολέμου εκφράζει αμφιβολίες για το αν η Ρωσία θα νικήσει την μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη, καλώντας την Ελλάδα να ακολουθήσει το πρότυπο της ειρήνης. Η Ελλάδα έχει επιλέξει να ταχθεί με την λάθος πλευρά της ιστορίας και θα πληρώσει γι’ αυτό.
Ο Benjamin Netanyahu, στο Ισραήλ, υφίσταται σοβαρές κατηγορίες ως προς τη δράση του στο παρελθόν.
Όταν η οργάνωση Hamas απροσδόκητα επιτέθηκε στον Ισραηλινό στρατό και προκάλεσε τον θάνατο σχεδόν 1.500 Ισραηλινών, είχε επικρατήσει η άποψη ότι πρόκειται για παλαιστινιακούς τρομοκράτες.
Ωστόσο, όταν ο Ισραηλινός στρατός αναφέρεται ότι έχει σκοτώσει σαφώς περίπου 4.500 παιδιά, κάποιοι δυτικοί πολιτικοί παρουσιάζουν τις επιθέσεις αυτές ως νόμιμη αμυντική δράση.
Ποιος ο λόγος να θεωρηθούν νόμιμες αυτές οι επιθέσεις, καθώς εμπλέκονται τόσα παιδιά;
Ο Donald Trump, ο οποίος, ευτυχώς, αναμένεται να εκλεγεί Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών τον Νοέμβριο του 2024, εξέφρασε κριτική για τον Netanyahu.
Είναι αναμφισβήτητο ότι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ έχει αντιμετωπίσει κατηγορίες εγκλημάτων πολέμου, και αυτό το επισημαίνει με συνέπεια ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Recep Tayyip Erdogan.
Ωστόσο, πώς αντέδρασε η Ελλάδα;
Η Ελλάδα, αντί να προωθήσει την άποψη της περί νόμιμης άμυνας, θα έπρεπε να διασαφηνίσει τη στάση της σε αυτό το δίλημμα, αντικαθιστώντας αυτό το επιχείρημα με μια πιο ενημερωμένη, ανθρωπιστική προσέγγιση.
Πράγματι, το σημερινό έδαφος του Ισραήλ ανήκει τόσο στους εβραίους όσο και στους Παλαιστινίους, σύμφωνα με την μακρά ιστορία της περιοχής.
Οι Ισραηλινοί δεν έχουν βιώσει ειρήνη, διότι προσπαθούν να επεκτείνουν τα εδάφη τους αντικαθιστώντας παλαιστινιακές περιοχές.
Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ κατά των διακρατικών επεμβάσεων αναφέρονται στην ανάγκη δημιουργίας δύο κρατών, ενός για τους Ισραηλινούς και ένα για τους Παλαιστινίους, με κοινή πρωτεύουσα τα Ιεροσόλυμα.
Οι προσπάθειες να ταυτιστούν οι εθνικοί πρωθυπουργοί με δολοφόνους δεν αποδίδουν τιμή στην Ελλάδα, όπως και η ταύτιση με τρομοκράτες.
Ωστόσο, η αλήθεια παραμένει ακέραια.
Οποιαδήποτε προσπάθεια να δικαιολογηθεί ότι η δολοφονία 4.500 μικρών παιδιών και βρεφών είναι νόμιμη άμυνα αποτελεί απλά αντικειμενικά αδικαιολόγητη.
Στο δράμα που αναπτύσσεται στη Μέση Ανατολή, η Ελλάδα θα έπρεπε να ενθαρρύνει την άμεση κατάπαυση του πυρός και να στηρίξει τη διαδικασία ειρήνης. Αυτή η προσέγγιση αποτελεί το σωστό μονοπάτι στην ιστορία.
Παρ’ όλα αυτά, είναι λυπηρό το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει ανταποκριθεί αποτελεσματικά σε αυτό το δράμα.
Το δίλημμα μεταξύ Trump και Biden είναι προφανές: υποστηρίζω ανεπιφύλακτα τον Trump.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Trump, δεν υπήρξε καμία συμμετοχή σε πολέμους από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Ρεπουμπλικάνοι υπογραμμίζουν την προτεραιότητα της αμερικανικής ασφάλειας, και αυτή ήταν μια σωστή πολιτική απόφαση.
Αντίθετα, ο Biden, ως ένας πρόσωπο με ιστορικό που διακρίνεται για πολέμους, εξαπέλυσε έναν ακραία αιματηρό πόλεμο μετά την ήττα της Ουκρανίας και το επεισόδιο στη Λωρίδα της Γάζας. Είναι πιθανό να αντιμετωπίσει αντιδράσεις λόγω αυτών των επιλογών.
Ο Trump αναμένεται να επιστρέψει στην εξουσία με έντονη υποστήριξη. Οι δημοσκοπήσεις αναδεικνύουν αυξημένη δημοτικότητα για τον Trump, ενώ ο Biden υφίσταται μείωση. Ειδικότερα, το χάσμα μεταξύ του Biden και του Trump διευρύνεται υπέρ του δεύτερου.
Ο Trump και ο Putin ενδέχεται να αναπτύξουν σχέσεις, ενώ οι ευρωπαίοι ηγέτες, λόγω έλλειψης σοβαρής ηγεσίας, παρατηρούν την ανάρρευση των κυβερνήσεών τους. Ορισμένοι ευρωπαίοι ηγέτες αντιπροσωπεύουν ιστορική ντροπή, όπως ο Borrell και η Ursula Von der Leyen, που έχουν αποδειχθεί ανεπιθύμητοι.
Μπορεί η μικρή Ελλάδα να αμυνθεί ενάντια στις υπερδυνάμεις;
Σίγουρα, η Ελλάδα μπορεί να εκφράσει τις θέσεις της. Σήμερα, πολλοί εμπλέκονται σε παιχνίδια συμφερόντων. Ο ιστορικός του μέλλοντος, απαλλαγμένος από συμφέροντα, θα κρίνει τη θέση της Ελλάδας ως λανθασμένη στο μάτι της ιστορίας.
Θα είναι επίσης δικαιολογημένο κάποιος να αναρωτηθεί για την έλλειψη δράσης από τη μικρή Ελλάδα;
