Η ευρωπαϊκή σκηνή υφίσταται σημαντικές μεταβολές καθώς η Ένωση προσαρμόζεται σε νέες πραγματικότητες. Παλαιότερα, η Γαλλία και η Γερμανία κυβερνούσαν με συναίνεση των υπολοίπων κρατών μελών, αλλά το παραδοσιακό αυτό μοντέλο διακυβέρνησης φαίνεται να αντιμετωπίζει προκλήσεις. Οι αλλαγές που επιφέρουν τρία χρόνια πανδημίας και ο πόλεμος στην Ουκρανία επιφέρουν αλλαγές στο ευρωπαϊκό σχέδιο.
Η άνοδος της Κίνας και η πιθανότητα επιστροφής του Τραμπ στην εξουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες πιέζουν την ΕΕ να επανεξετάσει τις οικονομικές της ρυθμίσεις. Οι κλιματικές προκλήσεις ενισχύουν την ανάγκη για συλλογική δράση. Η Γαλλία προωθεί την έννοια της «στρατηγικής αυτονομίας», αντικαθιστώντας το παλαιό δόγμα της ανεξαρτησίας της Ευρώπης στις οικονομικές σχέσεις.
Η ηγεσία της ΕΕ δεν είναι πλέον τόσο σαφής, με τις χώρες της κεντρικής Ευρώπης να αποκτούν μεγαλύτερη επιρροή. Η Ουκρανία, υποστηριζόμενη από την Κεντρική Ευρώπη, αντιπροσωπεύει τη μετατόπιση του κέντρου βάρους προς τα ανατολικά. Οι κεντροευρωπαίοι εκφράζουν αυξημένη δύναμη, ενώ οι πολιτικές αντιστάσεις σε οικονομικό επίπεδο προσανατολίζονται περισσότερο προς γαλλικούς όρους.
Η ΕΕ αντιμετωπίζει πιέσεις σχετικά με την άμυνα και την ασφάλεια, ενώ η ποιος έχει τη μεγαλύτερη σημασία εξαρτάται από το ποια ζητήματα είναι στο προσκήνιο. Η κεντρική Ευρώπη έχει αυξημένη επιρροή, ειδικά στον τομέα της άμυνας.
Παρά την επιρροή της στην Ουκρανία, η κεντρική Ευρώπη δυσκολεύεται να επηρεάσει άλλες πολιτικές αποφάσεις της ΕΕ. Η οικονομική πολιτική καλείται να εξεταστεί με γαλλικούς όρους, ενώ η έννοια της «στρατηγικής αυτονομίας» κερδίζει έδαφος. Παρά τις διαφορές, η ΕΕ πρέπει να ενεργεί συλλογικά για να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις.
Η Γαλλία βρίσκεται σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρωπαϊκή σκηνή, εκμεταλλευόμενη το κενό που δημιούργησε η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ. Η Γαλλία έχει επιδιώξει με επιτυχία την πρωτοβουλία σε πολλά θέματα που προηγουμένως επικεφαλής ήταν η Βρετανία. Ωστόσο, η απουσία της Βρετανίας δεν έχει ακόμη εξασφαλίσει πλήρως τα γαλλικά σχέδια, καθώς πρέπει να αντιμετωπίσει προκλήσεις από πρώην βορειοευρωπαϊκούς συμμάχους και την ίδια την επιτροπή στις Βρυξέλλες.
Η Γερμανία, παρότι παρελαύνει ως ισχυρός παράγοντας, απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό από το ευρωπαϊκό προσκήνιο. Ο καγκελάριος Scholz διαπραγματεύεται με δυσκολία λόγω του δύσκολου συνασπισμού που περιλαμβάνει αριστερούς και φιλελεύθερους, περιορίζοντας έτσι την ικανότητά του να συνάπτει συμφωνίες στις Βρυξέλλες. Η έλλειψη ισχυρής γερμανικής παρουσίας ενδέχεται να περιορίσει τις φιλοδοξίες του Γάλλου Προέδρου Macron, καθώς οι φεντεραλιστικές του προτάσεις εξαρτώνται συχνά από τη συμμετοχή της Γερμανίας.
Παρόλα αυτά, η απουσία της Γερμανίας έχει ενίοτε συμφέροντα για τη Γαλλία, καθώς ορισμένες αποφάσεις πολιτικής της ΕΕ έχουν επηρεαστεί προς όφελος της Γαλλίας. Ωστόσο, αντιτίθεται σε ορισμένες φιλοδοξίες του Macron που απαιτούν τη στήριξη της Γερμανίας. Συνεπώς, παρά τις επιτυχίες της Γαλλίας, πρέπει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις και να εξετάσει πιθανές συμμαχίες εκτός των παραδοσιακών πλαισίων.
Η ευρωπαϊκή σκηνή βιώνει αλλαγές στην ηγεσία καθώς η Giorgia Meloni προεδρεύει στην Ιταλία, όμως ο ακροδεξιός λαϊκισμός της καθιστά δύσκολη συμμαχία. Στην Ολλανδία, η απώλεια του πρωθυπουργού Mark Rutte προς όφελος του Geert Wilders μπορεί να ενισχύσει τη θέση της Meloni. Η πολιτική αναστάτωση στην Ισπανία περιορίζει την επιρροή της στις ευρωπαϊκές συζητήσεις, ενώ ο Donald Tusk, που επέστρεψε στην Πολωνία, υποστηρίζει τη φιλελεύθερη στάση και την ΕΕ.
Οι κεντρικοί θεσμοί της ΕΕ στις Βρυξέλλες φαίνεται να επωφελούνται από το κενό ηγεσίας, καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπό την Ursula von der Leyen, έχει συγκεντρώσει περισσότερη δύναμη. Με το Next Generation EU, το ταμείο ανάκαμψης, η Επιτροπή έχει κατευθύνει χρήματα σε προτεραιότητες όπως η μείωση των εκπομπών άνθρακα. Τονίζεται όμως ότι η εξουσία της Επιτροπής εξαρτάται από τη συνεργασία με τα κράτη μέλη.
Οι εκλογές στην Ευρώπη αναδιαμορφώνουν την ευρωπαϊκή τάξη πραγμάτων, ενώ οι επιρροές της Επιτροπής επικεντρώνονται σε θέματα όπως η κατανομή χρημάτων και οι κυρώσεις. Η πιθανή επανεκλογή της von der Leyen μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου αναδεικνύει την εξουσία της Επιτροπής, ενώ η δυναμική της υπογραμμίζεται από την αντιμετώπιση προκλήσεων όπως οι αντιρωσικές προσπάθειες.
Παρά ταύτα, υπογραμμίζεται ότι υπάρχουν όρια στις εξουσίες της Επιτροπής, και η επίδρασή της εξακολουθεί να εξαρτάται από τις εθνικές κυβερνήσεις. Τέλος, η σημασία των εκλογών στις Ηνωμένες Πολιτείες αναδεικνύεται, καθώς η Αμερική παραμένει σημαντικός εγγυητής της ευρωπαϊκής ασφάλειας.
