Ο αγώνας της κυρίας Καρυστιανού: Μια φωνή κατά της δικαιοσύνης των περιπεπλεγμένων διαδικασιών

Μ. Χαραλαμπίδης: Ο αγώνας της κυρίας Καρυστιανού: Μια φωνή κατά της δικαιοσύνης των περιπεπλεγμένων διαδικασιών

ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΙ

Ο αγώνας της κυρίας Καρυστιανού προσωπικά πιστεύω ότι έχει αναδείξει την απώλεια της εμπιστοσύνης ότι θα βρεις το δίκιο σου σε χρόνο που η δικαίωσή σου θα έχει κάποια αξία και ταυτόχρονα διαρρηγνύει τον σύνδεσμο του πολίτη με το θεσμικό πλαίσιο.

ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΙ
Αρθρογράφος Μιχάλης Χαραλαμπίδης

Προσωπική μου πεποίθηση είναι ότι με τις δικαστικές δυσλειτουργίες οι πολίτες πλέον δεν χάνουν μόνο την εμπιστοσύνη τους στο δικαστικό σύστημα, αλλά γενικότερα στους δημοκρατικούς και αντιπροσωπευτικούς θεσμούς, από τους οποίους αποξενώνονται.

Ο αγώνας της κυρίας Καρυστιανού μας φωνάζει να μη καθυστερήσουμε άλλο να πιάσουμε τα καυτά κάρβουνα. Οι συνθήκες στην δικαιοσύνη είναι συνθήκες ναυαγίου.

Παλαιότερα τους επισκέπτες στο Μεγάλο Μετέωρο της Καλαμπάκας τους ανέβαζαν με μαγκάνι. Όταν ρωτούσαν τον καλόγερο που το χειριζόταν, κάθε πότε αλλάζει το σχοινί, απαντούσε, όταν σπάσει. Περιμένουμε στην δικαιοσύνη να σπάσει το σχοινί; Πόσο ακόμη θα εξακολουθούμε να ζούμε σε διαφορετικό χρόνο από τον υπόλοιπο κόσμο;

Είναι εποχή ολιγοπιστίας και η πολιτική έχει χάσει κύρος και αυθεντία. Όμως έχουμε να κάνουμε με πολύ συγκεκριμένη πρόκληση. Δεν επιτρέπεται να ακούσουμε πάλι τον μελαγχολικό σαρκαστικό αφορισμό «αυτή είναι η Ελλάδα», «Τι ψάχνεις;». Οφείλουμε «έτσι σοφοί που γίναμε (😉 με τόση πείρα (;)» να δώσουμε συγκεκριμένες απαντήσεις και ελπίζω ότι είμαστε πια ώριμοι, να αναμετρηθούμε με τα προβλήματα και με τους εαυτούς μας. Η μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη δεν αρκεί να προχωρήσει σε μικρές, χωρίς συνοχή αλλαγές στους Κώδικες. Χρειάζεται μια άλλη οπτική και κυρίως να φύγουμε από τη Δικαιοσύνη των περιπεπλεγμένων διαδικασιών, προς τη Δικαιοσύνη που αναζητεί αυτεπαγγέλτως την αλήθεια στην πολιτική και ποινική δίκη.

Σήμερα δεν υπάρχουν εκείνοι οι παλιοί ειδικοί λόγοι που χρειάστηκε να μπει το άρθρο 86 στο Σύνταγμα, για να διαφοροποιηθεί η ποινική δίωξη των Υπουργών. Δέχομαι ότι τα μέλη της κυβέρνησης αντιμετωπίζουν μεγαλύτερους κινδύνους να κατηγορηθούν αβάσιμα. Από την άλλη πλευρά ωστόσο είναι αδιανόητο να καλύπτονται πολιτικά από τη Βουλή για αδικήματα που ενδεχομένως έχουν διαπράξει. Όμως η κρίση για το αν κάποιος παραβίασε το ποινικό δίκαιο αποτελεί μια αμιγώς νομική κρίση και όχι πολιτικό ζήτημα.

Εκτός όμως από το άρθρο 86 του Συντάγματος συμπληρωματικά πρέπει να καταργηθεί και το άρθρο 90 παρ. 5 του Συντάγματος, ώστε να μην διορίζει η κυβέρνηση τους Προέδρους, Αντιπροέδρους και Εισαγγελείς των ανωτάτων δικαστηρίων. Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια. Οι διορισμένοι από την κυβέρνηση Πρόεδροι, Αντιπρόεδροι και Εισαγγελείς μπορεί να είναι καθ’ όλα άξιοι, ανεξάρτητοι και αμερόληπτοι όμως αυτή η ανεξαρτησία και αμεροληψία θα τίθεται πάντα υπό αμφισβήτηση όταν ο διορισμός τους έγινε με κυβερνητική επιλογή. Για αυτό και δεν υπάρχει πλήρη εμπιστοσύνη στα δικαστήρια. Μας το έδειξε ξεκάθαρα η υπόθεση των υποκλοπών. Όχι γιατί δεν υπάρχουν καλοί δικαστές, υπάρχουν εξαιρετικοί δικαστές. Όταν όμως ανακύπτουν θέματα με πολιτικό ενδιαφέρον δυστυχώς οι ηγεσίες των δικαστηρίων που επιλέγονται από την κυβέρνηση και υπάρχει ο ομφάλιος λώρος, δεν επιλέγουν τους εξαιρετικούς δικαστές, επιλέγουν αυτούς που τείνουν ευήκοων ους στην εξουσία, με αποτέλεσμα να δούμε αυτό που είδαμε στις υποκλοπές. Και αυτό που έγινε στις υποκλοπές είναι σκάνδαλο και για τη δικαστική εξουσία. Η δικαστική εξουσία στην ανομία των υποκλοπών, δυστυχώς έγινε μέρος της συγκάλυψης. Για τα Τέμπη δεν μπορώ να το πω ακόμα αυτό, υπάρχουν ενδείξεις για τη δικαστική εξουσία, αλλά μέχρις εκεί.

Θα πρέπει επίσης να αλλάξει, κατά την άποψή μου και η διαδικασία ως προς τις Εξεταστικές Επιτροπές. Εκεί το ζήτημα σκαλώνει, στο ότι κάθε κόμμα βγάζει δικό του πόρισμα. Η πλειοψηφία της Βουλής είναι πλειοψηφία στην Εξεταστική, οπότε κυριαρχεί το πόρισμα της πλειοψηφίας, άρα τελικά «Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει. Συνεπώς και εδώ υπάρχει φατριασμός της πλειοψηφίας. Αυτό το ζήτημα μπορεί να λυθεί, όπως μας έχουν δείξει άλλες χώρες. Να ορίζεται μια Επιτροπή, από την ίδια την Εξεταστική, από προσωπικότητες κύρους, όπως π.χ συνταξιούχους δικαστές, νομικούς, οι οποίοι θα αναλαμβάνουν να καταθέσουν το πόρισμα. Θα μαζεύεται δηλαδή όλο το υλικό από τη Βουλή, με βάση το υλικό θα κατατίθεται ένα πόρισμα, από άλλη Επιτροπή, η οποία Επιτροπή θα μπορεί να ζητήσει και συμπλήρωση των στοιχείων. Για παράδειγμα η Εξεταστική για τα Τέμπη, δεν προχώρησε στην κλήση σημαντικών μαρτύρων. Να ενημερώσω επιπρόσθετα, ότι κάτι παρόμοιο έγινε στην Ισλανδία, πριν κάποια χρόνια και το αποτέλεσμα ήταν ότι από το πόρισμα της Εξεταστικής προέκυψε δίωξη του Πρωθυπουργού.

Μία ακόμη αλλαγή, για την οποία έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, είναι η ίδρυση Συνταγματικού δικαστηρίου. Τα ανώτατα δικαστήρια της χώρας, δυστυχώς, δεν ανταποκρίνονται επαρκώς ως προς τον έλεγχο συνταγματικότητας. Ένα συνταγματικό δικαστήριο, με προσοχή ως προς την επιλογή και τον έλεγχο των μελών του, θα μπορούσε και να δώσει διέξοδο σε θέματα συνταγματικότητας, αλλά και ενδεχομένως και να αναλάβει την εκδίκαση συγκεκριμένων υποθέσεων με υπουργούς που παραπέμπονται σε Συνταγματικό Δικαστήριο αντί για το Ειδικό Δικαστήριο που προβλέπεται σήμερα.

ViberΑκολούθησε το patriotiko.gr στο Viber για να βλέπεις τα νέα της ημέρας!
TelegramΑκολούθησε το patriotiko.gr στο Telegram για να βλέπεις τα νέα της ημέρας!
Scroll to Top