Το περιοδικό Foreign Affairs δημοσίευσε ένα άρθρο που αποτελεί παρέμβαση από δύο διπλωμάτες, αποτυπώνοντας τις θέσεις της κυβέρνησης του Μπάιντεν, και καλεί την ουκρανική ηγεσία να προετοιμαστεί για διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία.
Οι δύο συγγραφείς, οι ειδικοί στις διεθνείς σχέσεις Samuel Charap και Jeremy Shapiro, επισημαίνουν ότι η Κίεβο και οι δυτικές χώρες πρέπει να δημιουργήσουν μια βάση για ειρηνευτικές συνομιλίες προκειμένου να επιλυθεί η σύγκρουση στην Ουκρανία.
Είναι σαφές πως οι Δημοκρατικοί επιθυμούν να τερματίσει η σύγκρουση στην Ουκρανία πριν επανέλθει στην εξουσία ο Ντόναλντ Τραμπ. Θέλουν να επιλύσουν το πρόβλημα που προκάλεσαν, και η αποχώρηση της Βίκτορια Νουλάντ πιθανότατα συνδέεται με αυτό.
Και οι δύο ανήκουν στο στενό κύκλο των Δημοκρατικών, πράγμα που σημαίνει ότι δεν εκφράζουν προσωπικές απόψεις. Ταυτόχρονα, καλούν τους “συμμάχους της Ουκρανίας” να προχωρήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση, έτσι ώστε να αποδυναμωθεί ο Εμμανουέλ Μακρόν, ο πρόεδρος της Γαλλίας.
Εμμέσως, οι Ηνωμένες Πολιτείες ζητούν να δημιουργηθεί χώρος για διαπραγματεύσεις που θα βασίζονται στη ρωσική πραγματικότητα που διαμορφώθηκε στα πεδία μάχης.
Οι δυτικές χώρες δεν πρέπει να επιδιώκουν να πείσουν το Κίεβο να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα, ανταποκρίνεται ο γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας της Ουκρανίας, Αλεξέι Ντανίλοφ.
Σύμφωνα με αυτόν, οι διεθνείς διαμεσολαβητές πρέπει να προσπαθήσουν να πείσουν τη Ρωσία να δράσει σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αντί να επιδιώκουν να πείσουν την Ουκρανία.
Ο Ντανίλοφ προσθέτει ότι αντιδρά σε οποιαδήποτε είδους προβλέψεις και σχόλια από ανώνυμες πηγές που έχουν ενταθεί στο τελευταίο κύμα συζητήσεων για την ανάγκη επίτευξης συναίνεσης, κατάπαυσης του πυρός, αναζήτησης ειρηνικών λύσεων και έναρξης διαβουλεύσεων και διαπραγματεύσεων.
“Ακόμα κι αν δεν υπάρχει προς το παρόν θέμα συμφωνίας, όλα τα μέρη πρέπει να λάβουν μέτρα τώρα για να δημιουργηθεί η πιθανότητα συνομιλιών στο μέλλον”, επισημαίνουν.
Στη μέση ενός πολέμου, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε εάν ένας αντίπαλος είναι πραγματικά έτοιμος να τερματίσει τις μάχες ή να ξεκινήσει συνομιλίες για ειρήνη μόνο και μόνο για να προωθήσει τους στόχους του πολέμου.
Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να ανοίξουμε κανάλια επικοινωνίας, ώστε να είμαστε σε θέση να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία να επιδιώξουμε την ειρήνη όταν έρθει αυτή η ευκαιρία”, υπογραμμίζουν.
“Είναι καιρός να αρχίσουν να δημιουργούνται αυτά τα κανάλια. Για την Ουκρανία και τους δυτικούς εταίρους της, αυτό σημαίνει να μιλάμε, και όλα τα μέρη πρέπει να συμφωνήσουν σε ενδεχόμενες διαπραγματεύσεις.
Το έδαφος για την έναρξη των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να περιλαμβάνει αλλαγές στη ρητορική, τον διορισμό ειδικών απεσταλμένων για συνομιλίες, την αυτοεπιβολή περιορισμών στα σκληρά στρατιωτικά χτυπήματα και τις ανταλλαγές αιχμαλώτων πολέμου.
Αν καμία από τις πλευρές δεν ξεκινήσει αυτήν τη διαδικασία, τα αντιμαχόμενα μέρη πιθανότατα θα παραμείνουν κολλημένα εκεί που βρίσκονται σήμερα – να μάχονται σκληρά για εκατοστά εδάφους, με τρομερό κόστος για την ανθρώπινη ζωή και την περιφερειακή σταθερότητα, για τα επόμενα χρόνια.
Η αμοιβαία δυσπιστία καθιστά δύσκολο το να γίνει το πρώτο βήμα προς το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η Δύση βλέπει τη Μόσχα ως πηγή προπαγάνδας και ψέματος, τόσο εθισμένη στις αναλήθειες που λέει ψέματα ακόμα και στον εαυτό της.
Επίσης, η Μόσχα κατηγορεί τη Δύση για μία σειρά υποσχέσεων που αθέτησε κατά το παρελθόν”, υποστηρίζουν οι δύο διπλωμάτες.
“Εάν η εμπιστοσύνη ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για την επικοινωνία, οι εμπόλεμοι δεν θα άρχιζαν ποτέ να μιλάνε. Τα μέρη μπορούν και πρέπει να αρχίσουν να συζητούν παρά την αμοιβαία δυσπιστία τους”, τονίζουν Shapiro και Charap.
“Για τους συμμάχους των Ουκρανών, πρωταρχικό είναι να αρχίσουν να μιλάνε για διαπραγματεύσεις μεταξύ τους. Κάποιοι θα χρειαστούν να γίνουν πειστικοί.
Άλλοι είναι ήδη πεπεισμένοι και χρειάζονται απλώς ένα σημάδι ότι η διπλωματία δεν είναι πλέον ταμπού. Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι αναμένουν ότι ο πόλεμος θα τελειώσει σε μια διευθέτηση κατόπιν διαπραγματεύσεων.
Αλλά δεν έχουν κοινοποιήσει στους άλλους συμμάχους τι σημαίνει αυτό στην πράξη ούτε έχουν προσανατολίσει ρητά τη στρατηγική για τον τερματισμό του πολέμου γύρω από ένα αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων.
Τελικά, η συζήτηση για τη διπλωματία των συγκρούσεων πρέπει να ξεκινήσει στις συναντήσεις του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου και των G-7, καθώς και σε διμερείς δεσμεύσεις μεταξύ των συμμάχων στα υψηλότερα επίπεδα.
Το να μιλάμε για συζήτηση δεν συνεπάγεται αλλαγές στην πολιτική βραχυπρόθεσμα.
Χρειάζεται να δαπανηθεί χρόνος και προσπάθεια για την ανάπτυξη μιας διπλωματικής στρατηγικής πολύ πριν αρχίσουν πραγματικά οι διαπραγματεύσεις.
Παράλληλα με την ενδοσυμμαχική συζήτηση, το θέμα πρέπει να τεθεί στο τραπέζι στις δεσμεύσεις μεταξύ των συμμάχων και της Ουκρανίας.
Το Κίεβο δικαιολογημένα ανησυχεί ότι η Ουάσιγκτον δεν έχει ενημερώσει τους συμμάχους της για τις πιθανές συμφωνίες. Αλλά πρέπει να καταλάβουν ότι, παρά τις διαφορές, η στήριξη της Δύσης θα είναι καθοριστική για το μέλλον της.
Η Ουάσιγκτον πρέπει να προσπαθήσει να πείσει τους συμμάχους της ότι η διαπραγματευτική πίεση πρέπει να συνοδεύεται από αντιλήψεις σχετικά με τα όρια του τι είναι δυνατόν να επιτευχθεί. Αλλά πρέπει επίσης να δείξει ότι είναι διατεθειμένη να επενδύσει τους απαραίτητους πόρους για να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα.
Οι αποφάσεις αυτές δεν θα είναι εύκολες. Οι Ουάσιγκτον και οι συμμάχοι της πρέπει να αντιμετωπίσουν τη δύσκολη πραγματικότητα ότι η Ρωσία δεν είναι απλώς μια εξαγωγή ηρεμιστικών δυνάμεων που μπορεί να αποκαταστήσει την ειρήνη στην Ουκρανία.
Οι αποφάσεις αυτές δεν θα είναι εύκολες. Οι Ουάσιγκτον και οι συμμάχοι της πρέπει να αντιμετωπίσουν τη δύσκολη πραγματικότητα ότι η Ρωσία δεν είναι απλώς μια εξαγωγή ηρεμιστικών δυνάμεων που μπορεί να αποκαταστήσει την ειρήνη στην Ουκρανία.
Η Κίεβο και οι δυτικοί σύμμαχοι της δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αντιμετωπίσουν την ουσιαστική πραγματικότητα και να προετοιμαστούν για τις δύσκολες αποφάσεις που αντιμετωπίζουν.
