Ο Χένρι Κίσινγκερ, ο 56ος υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, έφυγε από τη ζωή στα εκατό του χρόνια, σηματοδοτώντας το τέλος μιας εξαιρετικά επιρρεαστικής ζωής. Ο Κίσινγκερ διατηρούσε τη δραστηριότητά του ακόμα και στα εκατό του χρόνια, συμμετέχοντας σε συναντήσεις στον Λευκό Οίκο και παρουσιάζοντας απόψεις σε ζητήματα πυρηνικής απειλής από τη Βόρεια Κορέα.
Τον Ιούλιο του 2023, εξέπληξε με μια απροσδόκητη επίσκεψη στο Πεκίνο για συνάντηση με τον Κινέζο Πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ. Ωστόσο, η επιρροή του δεν περιορίστηκε σε αυτή τη στιγμή, αφού τη δεκαετία του 1970 συνέβαλε σημαντικά σε γεγονότα που διαμόρφωσαν την εποχή, όπως το διπλωματικό άνοιγμα της Κίνας και οι ειρηνευτικές συμφωνίες μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης.
Ο Κίσινγκερ, με εβραϊκή καταγωγή, είχε επιζήσει του ναζιστικού καθεστώτος και έγινε πρόσφυγας στις ΗΠΑ. Αφού απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα, υπηρέτησε στον στρατό και στη στρατιωτική αντικατασκοπεία. Αναδείχθηκε ως πολιτικός πανεπιστημιακός στο Χάρβαρντ, γίνοντας σύμβουλος εθνικής ασφαλείας και υπουργός Εξωτερικών κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Ρίτσαρντ Νίξον.
Ο Χένρι Κίσινγκερ έμεινε στο προσκήνιο της διεθνούς διπλωματίας ακόμα και μετά την παραίτηση του Νίξον, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ με ισχυρές απόψεις και διαπραγματευτικές ικανότητες. Η απώλεια αυτή αφήνει ένα κενό στην παγκόσμια σκηνή και αποτελεί το τέλος μιας εποχής.
Ο Χένρι Κίσινγκερ, ως αρχιτέκτονας της αμερικανικής Realpolitik, προσπάθησε να μειώσει τις εντάσεις με τη Σοβιετική Ένωση και να προσεγγίσει την Κίνα του Μάο. Οι μυστικές προσπάθειές του προετοίμασαν την ιστορική επίσκεψη του προέδρου Νίξον στο Πεκίνο το 1972. Ταυτόχρονα, διαπραγματεύτηκε με μυστικότητα τη λήξη του πολέμου στο Βιετνάμ.
Η υπογραφή της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός στο Βιετνάμ χρησιμοποιήθηκε για να τιμηθεί με το Νόμπελ Ειρήνης το 1973, αλλά η αρνητική αντίδραση του Λε Ντικ Το δημιούργησε αμφισβήτηση γύρω από το βραβείο. Ο Κίσινγκερ κατηγορήθηκε για εγκλήματα πολέμου, ιδίως για το ρόλο του στη Λατινική Αμερική και το “Σχέδιο Κόνδωρ“, που στόχευε τους αντιπάλους των δικτατοριών.
Η πιο αμφιλεγόμενη στιγμή της καριέρας του Κίσινγκερ ήταν η συμμετοχή του στη CIA στη Λατινική Αμερική, που περιλάμβανε πραξικόπημα στη Χιλή και υποστήριξη δικτάτορα στην Ινδονησία. Οι αποκαλύψεις απόρρητων εγγράφων ρίχνουν σκιά στον ρόλο του σε αυτά τα γεγονότα.
Παρά τις κριτικές, ο Κίσινγκερ διατήρησε επιρροή μέχρι τον θάνατό του. Τον Ιανουάριο, υποστήριξε τη συνέχιση της υποστήριξης στην Ουκρανία και την ενσωμάτωσή της στο NATO. Η ιστορία του Κίσινγκερ είναι γεμάτη συγκρούσεις και προκαλεί διχασμό, αναγκάζοντας τον κόσμο να αντιμετωπίσει την πολυπλοκότητα των αποφάσεών του.
