Βόμβες του Εβραικού περιοδικού Τablet που αφορούν και την μεταναστευτική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης>
-Γιατί ο Biden επιτρέπει την αθρόα μετανάστευση Ισλαμιστών που μισούν τους Εβραίους;
-Γιατί τους εκπαιδεύουμε στα Πανεπιστήμια με χρήματα των Εβραίων χορηγών-δωρητών ώστε να στραφούν εναντίον μας;
–Πώς όταν ένας πρώην ηγέτης της Hamas καλεί για μια «παγκόσμια ημέρα jihad», οι Αμερικανοί χιλιάδες μίλια μακριά—ιδιαίτερα οι νεαροί Εβραίοι— πρέπει να προετοιμαστούν για αυτήν;
-Tην επόμενη μέρα της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου ο Λευκός Οίκος του Biden διοργάνωσε barbecue για το προσωπικό
-Ο Trump υπήρξε ο πιο φιλοϊσραηλινός πρόεδρος στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία
To άρθρο της Julia Hahn είναι στη κυριολεξία καταπέλτης κατά του Δημοκρατικού Κόμματος και των χορηγών του πίσω από τη κουρτίνα-το περίφημο deep state.
Kαλεί μάλιστα τους Αμερικανούς ψηφοφόρους να δουν τη πραγματικότητα μετά από την οδυνηρή εμπειρία του ΝΕΟΥ Ολοκαυτώματος της 7ης Οκτωβρίου. Και η πραγματικότητα δεν είναι άλλη από τον διαχρονικό σκοτεινό ρόλο του Δημοκρατικού Κόμματος σε βάρος των Εβραίων.
Στον απόηχο της 7ης Οκτωβρίου, η επίθεση στην αμερικανική εβραϊκή φιλελεύθερη πραγματικότητα ήρθε από όλες τις πλευρές: από τα πανεπιστήμια, τα ευνοημένα μέσα ενημέρωσης, το Hollywood και τους πολιτικούς ηγέτες για τους οποίους πολλοί Αμερικανοεβραίοι είχαν ψηφίσει και δωρίσει μεγάλα χρηματικά ποσά.
Την επόμενη μέρα της επίθεσης, ο Λευκός Οίκος του Biden διοργάνωσε barbecue για το προσωπικό – προφανώς τα γεγονότα της προηγούμενης ημέρας δεν απαιτούσαν αναβολή των εορτασμών.
Εκείνο το Σαββατοκύριακο, η διοίκηση ανέβασε όχι ένα, αλλά δύο tweets (τα οποία στη συνέχεια διαγράφηκαν) πιέζοντας για κατάπαυση του πυρός προτού το Ισραήλ ολοκληρώσει την καταμέτρηση των νεκρών του.
Έκτοτε, η διοίκηση τόνισε ότι η κύρια προτεραιότητά της μετά το τέλος του πολέμου είναι η ταχεία ίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη. Προφανώς, οι Παλαιστίνιοι θα ανταμειφθούν για τη μαζική δολοφονία των Εβραίων, ενώ οι Ισραηλινοί θα αναγκαστούν να ζήσουν με την επικείμενη απειλή μιας επανάληψης της 7ης Οκτωβρίου — αυτή τη φορά από δύο μέτωπα αντί για ένα.
Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, ότι το κοινωνικό σήμα από τον Λευκό Οίκο έχει γίνει αισθητό οπουδήποτε οι προοδευτικοί κατέχουν την εξουσία. Ακαδημαϊκοί σε αξιόλογα πανεπιστήμια έκαναν δηλώσεις εξηγώντας ότι η αγριότητα της Hamas ήταν δικαιολογημένη. Φαίνεται ότι ο βίαιος ομαδικός βιασμός Εβραίων γυναικών δεν είναι ασπρόμαυρος και αντίθετα απαιτεί «πλαίσιο» και ατελείωτη ανάκριση των θυμάτων, τα οποία συχνά χαρακτηρίζονται ψεύτ(ρ)ες.
Ο πρώην Πρόεδρος Barack Obama επέδειξε αληθινή αυτοσυγκράτηση και περίμενε να περάσει το Σαββατοκύριακο προτού διατυπώσει τη δήλωσή του για τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου. Όταν ο εγκεφαλικός Obama τελικά επέλεξε να αναπτύξει τις απόψεις του σε μια συνέντευξη, χαρακτήρισε την κατάσταση του παλαιστινιακού λαού ως «αφόρητη». «Πρέπει να παραδεχτείτε ότι τα χέρια κανενός δεν είναι καθαρά, ότι όλοι μας είμαστε συνένοχοι σε κάποιο βαθμό», επικρίνει ο πρώην πρόεδρος, ο οποίος είχε υπερασπιστεί και υπογράψει την πυρηνική συμφωνία του Ιράν.
Ενώ ίσως δεν εκπλαγήκαμε όταν είδαμε μια έκρηξη υποστήριξης προς τη Ηamas στην Ευρώπη που έκανε η Angela Merkel, οι συνθήκες στις ΗΠΑ δεν ήταν πολύ διαφορετικές. Περισσότεροι από 300.000 φιλοπαλαιστίνιοι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στην DC για μια συγκέντρωση στην οποία προσπάθησαν να ανέβουν στις πύλες του Λευκού Οίκου, βανδάλισαν δημόσια περιουσία και παραμόρφωσαν το «People’s House» με βαμμένα κόκκινα «αιματοβαμμένα» αποτυπώματα χεριών σε αυτό που το ABC News περιέγραψε ως «παθιασμένη» διαμαρτυρία.
Στη Νέα Υόρκη, φιλοπαλαιστίνιοι διαδηλωτές σκαρφάλωσαν στα κοντάρια σημαίας για να γκρεμίσουν αμερικανικές σημαίες και προσπάθησαν να σπάσουν τις πόρτες του σταθμού Grand Central, κλείνοντας προσωρινά την πρόσβαση στον τερματικό σταθμό. Εβραία παιδιά σε μια πανεπιστημιούπολη κολεγίου έσκυψαν από φόβο, παγιδευμένα στη βιβλιοθήκη καθώς φιλοπαλαιστίνιοι φοιτητές τους κορόιδευαν απέξω. Οι Χασιδικοί-Hasidic Εβραίοι στο Crown Heights προειδοποιήθηκαν να παραμείνουν σε εσωτερικούς χώρους το Shabbat.
Στο Los Angeles, ένας 69χρονος Εβραίος φέρεται να χτυπήθηκε στο κεφάλι από έναν φιλοπαλαιστίνιο διαδηλωτή με τηλεβόα με αποτέλεσμα τον θάνατό του, κάτι που ο ιατροδικαστής έκρινε ως ανθρωποκτονία —ή όπως το έθεσε ο τίτλος του NBC News. «Man dies after hitting head».
https://t.co/noDexckAEK
— Clockwork Orange Magazine (@kportocali) December 18, 2023
The day following the attack, the Biden White House held a barbecue for staff—apparently the events of the day prior didn’t call for a postponement of festivities/Antisemitism and Immigration/Trump, the most pro-Israel president in modern American history
Η παραφροσύνη φαινόταν ατελείωτη. Το Black Lives Matter βγήκε στο πλευρό της Hamas – μήπως το κίνημα BLM δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για τη δίωξη μιας ιστορικής μειονότητας; Οι Εβραίοι υπέρ του BLM άρχισαν να αναρωτιούνται. Οι queers για την Παλαιστίνη έκαναν γνωστές τις συμμαχίες τους σε κάθε μεγάλη συγκέντρωση. Ξαφνικά, πολλοί Αμερικανοεβραίοι φιλελεύθεροι άρχισαν να παρατηρούν ότι εκείνες οι rag-tag groups θυμάτων με τις οποίες είχαν συμμαχήσει στο παρελθόν δεν έμοιαζαν να επικεντρώνονται στη δικαιοσύνη ή την ειρήνη.
Αντίθετα, ήταν αποφασισμένοι στη διάλυση της λεγόμενης τάξης των «καταπιεστών», «με κάθε απαραίτητο μέσο».
Οι Αμερικανοεβραίοι φιλελεύθεροι συνειδητοποίησαν τους τελευταίους δύο μήνες ότι παρόλο που αντιπροσωπεύουν μόνο το 0,2% του παγκόσμιου πληθυσμού και σχεδόν εξολοθρεύτηκαν στους θαλάμους αερίων των Ναζί πριν από 80 χρόνια, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ως μία από τις καταπιεσμένες μειονότητες που με τόσο πάθος είχαν υποστηρίξει.
Ήταν στην πραγματικότητα ο «καταπιεστής» που τα «κινήματα για δικαιοσύνη» ελπίζουν να καταστρέψουν.
Κατά τη διάρκεια δύο μηνών, οι Αμερικανοεβραίοι έγιναν μάρτυρες της εξαέρωσης αυτής που προηγουμένως φαντάζονταν ότι ήταν η καλύτερη εποχή, στη σπουδαιότερη χώρα, για τους Εβραίους στην ιστορία. Οι πλούσιοι Εβραίοι άρχισαν να αναρωτιούνται τι είχε γίνει με τα πολλά εκατομμύρια δολάρια που είχαν δωρίσει στα alma maters τους. Κάποιοι μάλιστα άρχισαν να αναρωτιούνται για όλα τα χρήματα που πρόσφεραν στο Δημοκρατικό Κόμμα. Αλλά η ψήφος για τους Ρεπουμπλικάνους εξακολουθεί να φαίνεται να είναι μια γέφυρα πολύ μακριά. Στην πραγματικότητα, η πρώτη δημοσκόπηση των Εβραίων ψηφοφόρων των ΗΠΑ από τις 7 Οκτωβρίου, δείχνει ότι το 74% επιδοκιμάζει την προσέγγιση του Biden για το Ισραήλ και τη Γάζα και το 68% των Εβραίων ψηφοφόρων των ΗΠΑ υποστηρίζουν τον Biden έναντι του Trump.
Η Γραμματέας Τύπου του Λευκού Οίκου, Karine Jean-Pierre, μας έδωσε μια καλή ματιά για τη μεταγενέστερη σκέψη αντίληψη που έχει ο Πρόεδρος Biden για τους Εβραίους. Όταν ρωτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου σχετικά με την αύξηση των αντισημιτικών επιθέσεων από την αρχή του πολέμου στη Γάζα, αρνήθηκε και τις δύο φορές να σχολιάσει από το βήμα. Ο Λευκός Οίκος δεν είχε δει «καμία αξιόπιστη απειλή» αυξημένου αντισημιτισμού, είπε η γραμματέας Τύπου, καθώς ξεφύλλιζε και διάβαζε από το βιβλιοδέτη της για την αύξηση των ισλαμοφοβικών επιθέσεων «τροφοδοτούμενων από μίσος». Όταν ρωτήθηκε για τις αντισημιτικές διαδηλώσεις στις πανεπιστημιουπόλεις, είπε απλώς ότι «δεν επρόκειτο να ασχοληθεί» με αυτό.
Το να είσαι σοβαρός για τον αντισημιτισμό σημαίνει να είσαι σοφός όσον αφορά την υποτίμηση του αντισημιτισμού από τη διοίκηση, αντιπαραβάλλοντάς τον με άλλες μορφές «μίσους». Σημαίνει επίσης να είμαστε διακριτικοί σχετικά με το τι πραγματικά μετράει ως αντισημιτισμός. Η κυβέρνηση πιστεύει ότι μπορεί να ξεφύγει από τη σχετικοποίηση του αντισημιτισμού εν μέρει επειδή, για πάρα πολύ καιρό, επιτρέψαμε στους αρμόδιους να ισχυριστούν ότι η επίθεση σε φιλελεύθερες πολιτικές είναι κατά κάποιο τρόπο επίθεση στον Ιουδαϊσμό – ή ότι η επίθεση σε εξέχοντες υποστηρικτές του Ιράν απολογητές και μακράν- αριστερούς ιδεολόγους όπως ο George Soros είναι εγγενώς αντισημιτισμός.
Αλλά προσποιούμενοι ότι ο αντιφιλελευθερισμός είναι αντισημιτισμός, αφήσαμε τους εαυτούς μας να μας αποσπούν την προσοχή και να χειραγωγούνται συναισθηματικά από ανθρώπους που δεν έχουν κατά βάθος τα συμφέροντα των Αμερικανοεβραίων και των οποίων οι προτιμώμενες πολιτικές – συμπεριλαμβανομένης της μεγάλης κλίμακας μετανάστευσης από χώρες όπου ο αντισημιτισμός είναι αχαλίνωτος—αποτελούν σαφή και προφανή κίνδυνο για τις ζωές των Εβραίων.
Το τελευταίο εξέχον άτομο που βρέθηκε θύμα της ψεύτικης αντισημιτικής εκστρατείας χειραγώγησης της αριστεράς είναι ο Elon Musk το έγκλημα του οποίου ήταν ουσιαστικά η συμφωνία με κάποιον που επέκρινε την Ένωση Anti-Defamation League (ADL) και ορισμένους Αμερικανοεβραίους επειδή δεν είχαν επαφή με την πραγματικότητα. Ο Λευκός Οίκος έσπευσε να ξεσπάσει, χαρακτηρίζοντάς το “αποκρουστικό ψέμα”. Αν και διατυπώθηκε άτεχνα, αυτός ο ισχυρισμός δεν ήταν αντισημιτικός. Ένα άρθρο του Tablet τον Οκτώβριο, για παράδειγμα, επέκρινε το ADL ότι έγινε «η υπηρέτρια της εξουσίας».
Μια καλά οργανωμένη καμπάνια που υπογραμμίζει την «αντισημιτική» ανάρτηση του Musk στρέφεται τώρα στο να αποτρέψει τους διαφημιστές από την πλατφόρμα του Musk — χρησιμοποιώντας το ψέμα του δήθεν αντισημιτισμού του Μusk για να βλάψει ένα δημόσιο πρόσωπο που βλέπουν ως πολιτικό εχθρό. Είναι ενδιαφέρον ότι δεν έχουμε δει παρόμοια ειδησεογραφική κάλυψη των εταιρειών που έχουν πιεστεί να συμμετάσχουν σε αυτήν την καμπάνια—συμπεριλαμβανομένων των Apple, Comcast, Disney, IBM, Lions Gate, NBC Universal, Paramount και Warner Brothers—για διαφήμιση στο TikTok, την κινεζική Πλατφόρμα κοινωνικών μέσων κομμουνιστικής διαχείρισης που προωθεί αλγοριθμικά πολύ πιο ανοιχτά αντισημιτικό περιεχόμενο από το X ή το Instagram.
Το να επιτρέπουμε στους πολιτικούς χειραγωγούς να παίζουν με τους φόβους μιας πολιορκημένης κοινότητας πείθοντάς τους να ενεργούν ενάντια στα δικά τους συμφέροντα είναι χειρότερο από χειριστικό – είναι άρρωστο και σαδιστικό. Αντί να συνυπογράφουν, οι Αμερικανοεβραίοι πρέπει να είναι ξεκάθαροι για τα δικά τους συμφέροντα και να εξαιρεθούν από τους πολιτικούς κλάδους που τους ωθούν να αυτοτραυματιστούν.
Δεν μπορούμε να απομακρυνθούμε από την άμεση αντιμετώπιση απειλών για τη ζωή μας και για τις δύσκολα κατακτημένες θέσεις μας στην αμερικανική ζωή. «Η εβραϊκή αρχή του tikkun olam» δεν είναι μια εντολή με την οποία ο Παντοδύναμος εξουσιοδοτεί την υπερψήφιση του Δημοκρατικού Κόμματος, ούτε είναι μια εντολή που διατάσσει την επέκταση των γραφειοκρατιών της DEI που μισούν τους Εβραίους σε κάθε γωνιά της αμερικανικής θεσμικής και εταιρικής ζωής.
Το επιχείρημα που ακούει κανείς τώρα από τους Αμερικανοεβραίους φιλελεύθερους που αναζητούν μια δικαιολογία για να μην χρειαστεί να ψηφίσουν συντηρητικούς είναι ότι υπάρχουν και δεξιοί αντισημίτες. Αν και αυτό είναι προφανώς αλήθεια, ισοδυναμεί με την παρατήρηση ότι ο βδελυρός αντισημιτισμός υπάρχει παντού, όπως πάντα. Το ερώτημα είναι πού επιβραβεύεται, γιορτάζεται και θεσμοθετείται. Όπως γράφει ο Yoram Hazony σε μια ανάρτηση στο X: «η αντισημιτική δεξιά εξακολουθεί να έχει μόνο ένα μικρό κλάσμα της πραγματικής δημόσιας παρουσίας και της πολιτικής επιρροής που ασκείται από την αντισημιτική αριστερά και τους στενούς της συμμάχους… Είναι η αντισημιτική αριστερά που πλημμυρίζει τις πανεπιστημιουπόλεις και τους δρόμους και υποκινεί σε βία σε όλη τη Δύση. Τίποτα σε αυτή την κλίμακα δεν έχει οργανωθεί από αντισημιτικά στοιχεία της δεξιάς όλες αυτές τις δεκαετίες.
Τα μέσα, φυσικά, θέλουν να πιστεύεις το αντίθετο. Αυτός είναι ο λόγος που πέρασαν τα τελευταία επτά χρόνια ουρλιάζοντας ότι ο Donald Trump είναι κυριολεκτικά Hitler.
Ναι, ο πρόεδρος που πέτυχε ιστορικές ειρηνευτικές συμφωνίες στη Μέση Ανατολή, αναγνώρισε την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ και μετέφερε την Αμερικανική Πρεσβεία εκεί, αναγνώρισε την κυριαρχία του Ισραήλ στα Υψίπεδα του Golan, απέσυρε τις ΗΠΑ από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών λόγω της αντι-Ισραήλ πολιτικής του Συμβουλίου και την εφαρμογή του Τίτλου VI του Νόμου για τα Πολιτικά Δικαιώματα του 1964 (ο Τίτλος VI του Νόμου περί Πολιτικών Δικαιωμάτων του 1964 προβλέπει ότι κανένα άτομο στις Ηνωμένες Πολιτείες, λόγω φυλής, χρώματος ή εθνικής καταγωγής, δεν πρέπει να αποκλειστεί από τη συμμετοχή, να στερηθεί τα οφέλη ή να υποστεί διάκριση πρόγραμμα ή δραστηριότητα που λαμβάνει ομοσπονδιακή οικονομική βοήθεια) στις αντισημιτικές διακρίσεις είναι «κυριολεκτικά Hitler».
Αυτό το ψέμα δεν διαφέρει από όταν ο Αντιπρόεδρος Joe Biden είπε στους Αφροαμερικανούς το 2012 ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Mitt Romney σχεδίαζε να “σας βάλει όλους πίσω στις αλυσίδες”.
Στην πραγματικότητα, το να προσποιείται κανείς ότι το Ισραήλ δεν είναι ένα κομματικό ζήτημα απαιτεί να αγνοήσει κανείς τόσο τα στοιχεία της παρούσας στιγμής όσο και την οκταετή ιστορία της κυβέρνησης Obama, όταν το Δημοκρατικό Κόμμα υποστήριξε τη νέα πολιτική της επανευθυγράμμισης με το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν που μισεί τους Εβραίους και το οποίο τελικά υποστήριξε τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου.
Ενώ τα μέσα ενημέρωσης μάς έχουν φλομώσει με ένα καταιγισμό από άρθρα για το πόσο βαθιά νοιάζεται προσωπικά ο Biden για το Ισραήλ, οι πολιτικές της κυβέρνησής του υποδηλώνουν το αντίθετο. Πριν από τις 7 Οκτωβρίου, αυτές οι ενέργειες περιελάμβαναν: επανεκκίνηση της βοήθειας ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων για τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα που ελέγχεται από τη Ηamas, την οποία η κυβέρνηση Trump είχε προηγουμένως σταματήσει. Eπανασύνδεση με το Ιράν και αποδέσμευση κεφαλαίων 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την Τεχεράνη και επέκταση της απαλλαγής από τις κυρώσεις που επιτρέπει στους Ιρανούς να έχουν πρόσβαση σε άλλα 10 δισεκατομμύρια δολάρια και δίνοντας στο Ιράν ένα χρηματικό απροσδόκητο κέρδος, με το οποίο το Ιράν θα μπορούσε ενδεχομένως να χρηματοδοτήσει την τρομοκρατία της Ηamas, αποτυγχάνοντας να επιβάλει τις ιρανικές κυρώσεις για το πετρέλαιο. Μετά τον Οκτ. 7, η διοίκηση Biden ξεκίνησε μια εθνική στρατηγική για την αντιμετώπιση της ισλαμοφοβίας λιγότερο από ένα μήνα μετά την πιο θανατηφόρα επίθεση σε Εβραίους από το Ολοκαύτωμα.
Και εδώ, επίσης, το αντεπιχείρημα που ακούει κανείς συχνά – για παράδειγμα από τον αρθρογράφο των New York Times, Bret Stephens, στις 7 Νοεμβρίου, είναι ότι ο αντισημιτισμός είναι εξίσου κακός ή χειρότερος για τη «νεο-απομονωτιστική δεξιά», η οποία «θα ενσωματωνόταν από ένα δευτερόλεπτο θητεία Trump».
Στην ουσία, άνθρωποι όπως ο Stephens προειδοποιούν τους Αμερικανοεβραίους ενάντια σε μια δεύτερη θητεία του Trump, του πιο φιλοϊσραηλινού πρόεδρο στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία, επειδή αυτή η κυβέρνηση μπορεί επίσης να απορρίψει τις απόψεις του κατεστημένου εξωτερικής πολιτικής.
Οι Αμερικανοεβραίοι απλά δεν μπορούν να προσποιηθούν ότι η απομονωτική δεξιά και η υποτιθέμενη έλλειψη υποστήριξής της στο ΝΑΤΟ είναι μεγαλύτερη απειλή από εκείνους της αριστεράς που ζητούν την εξάλειψη του μοναδικού εβραϊκού κράτους, δικαιολογώντας τον αποκεφαλισμό Εβραίων μωρών από τη Hamas και βεβηλώνοντας αφίσες απαχθέντων Εβραίων παιδιών. Τώρα που είδαμε πώς μοιάζει ο γενοκτονικός αντισημιτισμός με τα μάτια μας, στη διάρκεια της ζωής μας, δεν έχουμε την πολυτέλεια να συνεχίσουμε να προσποιούμαστε ότι οι διαφωνίες για την εξωτερική πολιτική είναι κατά κάποιο τρόπο ίδιες με τις προσπάθειες εξόντωσης μας.
Ενώ τα μέσα ενημέρωσης θα συνεχίσουν να δημιουργούν πολύ θόρυβο για το ποιος είναι καλύτερος για το Ισραήλ και ποιος ο αντισημιτισμός είναι χειρότερος, η αλήθεια είναι ότι για τα άλλα κρίσιμα ζητήματα που αφορούν τους Αμερικανοεβραίους, δεν υπάρχει αμφιβολία πού βρίσκονται τα συμφέροντά μας. Το κυριότερο μεταξύ αυτών των θεμάτων είναι η μετανάστευση. Σχεδόν κάθε δημοκρατική προσωπικότητα, συμπεριλαμβανομένων των υποστηρικτών του Ισραήλ όπως η η Hillary Clinton και ο John Fetterman, υποστηρίζουν επίσης την εισαγωγή τεράστιων εισροών μεταναστών που είναι εχθρικοί προς τους Εβραίους. Πράγματι, εξέχοντες Δημοκρατικοί, όπως ο γερουσιαστής του Ιλινόις, Dick Durbin και η βουλευτής της Ουάσιγκτον, ramila Jayapal, απαιτούν από την κυβέρνηση Biden να επιτρέψει σε μεγάλο αριθμό Παλαιστινίων να μεταναστεύσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Aνεξάρτητα από το πώς αισθάνεστε για τη σύγκρουση ή τη μεταχείριση του παλαιστινιακού λαού, το γεγονός παραμένει ότι σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, το 75% των Παλαιστινίων λέει ότι υποστηρίζει την αγριότητα της Hamas στις 7 Οκτωβρίου. Με τεράστιους αριθμούς ομοϊδεατών ατόμων από τα παλαιστινιακά εδάφη και άλλα μέρη στην περιοχή όπου το εβραϊκό μίσος και η τρομοκρατία είναι εμφανή, δεν θα οδηγήσουν την Αμερική στο προοδευτικό και περιεκτικό μέλλον που οι φιλελεύθεροι ισχυρίζονται ότι θέλουν να δημιουργήσουν. Ωστόσο οι μεταναστευτικές ορδές θα αυξήσουν πολύ τον αντισημιτισμό στην Αμερική, όπως συμβαίνει στη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Μεγάλη Βρετανία.
Παρακολουθώντας τα γεγονότα του περασμένου μήνα, πολλοί Αμερικανοεβραίοι φιλελεύθεροι άρχισαν σιωπηλά να αναγνωρίζουν αυτό που οι συντηρητικοί προειδοποιούσαν εδώ και δεκαετίες: ότι μεγάλο μέρος του αντισημιτικού ριζοσπαστισμού που βλέπουμε στους δρόμους των μεγάλων αμερικανικών πόλεων και στις πανεπιστημιουπόλεις δεν φαίνεται ούτε αισθάνονται «home-grown». Το να φέρετε την «Arab Street» στους δρόμους της Νέας Υόρκης και του Λος Άντζελες δεν φαίνεται να είναι καλή ιδέα, ειδικά αν είστε Εβραίοι.
Το πρόβλημα που δημιουργείται από την εισαγωγή ξένων υπηκόων από χώρες όπου είναι διάχυτο μίσος εναντίον των Εβραίων έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα έντονο στις πανεπιστημιουπόλεις – των οποίων οι διαχειριστές έχουν γίνει συνένοχοι στην υποστήριξη των ποταπών προκαταλήψεων πολλών από τους μαθητές τους. Το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης-MIT αναγνώρισε ότι ο λόγος που δεν ανέστειλε τους φιλοπαλαιστίνιους φοιτητές που απείλησαν τους Εβραίους ήταν επειδή θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν απέλαση ως αποτέλεσμα, καθώς δεν είναι πολίτες των ΗΠΑ. Οι αντι-Ισραηλινοί φοιτητές στο Harvard δήλωσαν παρομοίως ότι το καθεστώς μετανάστευσης τους θα είχε υποστεί κυρώσεις αν τα πανεπιστήμιά τους επέβαλαν συνέπειες για τις άθλιες ενέργειές τους.
Γιατί οι Αμερικανοεβραίοι να συνηγορούν υπέρ της αθρόας εισαγωγής ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες που θέλουν να μας σκοτώσουν; Γιατί μετατρέπουμε τα πανεπιστήμιά μας -πολλά από αυτά που χρηματοδοτούνται γενναιόδωρα από Εβραίους δωρητές- σε ασπίδες για να αποτρέψουμε την απέλαση μανιακών που μισούν τους Εβραίους βάσει του νόμου των ΗΠΑ, ο οποίος αρνείται τη χορήγηση βίζα σε οποιονδήποτε αλλοδαπό υποστηρίζει την τρομοκρατική δραστηριότητα και αντ’ αυτού τους εκπαιδεύουμε με τα χρήματά μας;
Πώς όταν ένας πρώην ηγέτης της Hamas καλεί για μια «παγκόσμια ημέρα jihad», οι Αμερικανοί χιλιάδες μίλια μακριά—ιδιαίτερα οι νεαροί Εβραίοι— πρέπει να προετοιμαστούν για αυτήν;
Ο George W. Bush είπε κάποτε ότι η πολεμική στρατηγική του στη Μέση Ανατολή ήταν «να τους πολεμήσει εκεί για να μην χρειαστεί να τους αντιμετωπίσουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής». Εάν οι διαμαρτυρίες υπέρ των Παλαιστινίων των τελευταίων εβδομάδων σε όλη την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι κάποια ένδειξη, αυτή η στρατηγική δεν φαίνεται να έχει παλιώσει καλά, εν μέρει χάρη στις μεταναστευτικές πολιτικές που αγγίζουν τα όρια της τρέλας. Εκατοντάδες χιλιάδες Αμερικανοεβραίοι έχουν συγγενείς και προγόνους που διέφυγαν από το μίσος των Εβραίων σε χώρες όπως το Ιράν, η Αίγυπτος, η Λιβύη και το Ιράκ, όπου οι οικογένειές τους ζούσαν για αιώνες. Η ιδέα ότι οι Εβραίοι υποστηρίζουν τώρα πρόθυμα την εισαγωγή αυτού των δολοφονικού μίσους στην Αμερική αψηφά την πεποίθηση.
Σε μια στιγμή που οι Αμερικανοεβραίοι φαίνεται να θέτουν στον εαυτό τους πολλά νέα ερωτήματα, η μετανάστευση είναι σίγουρα ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε. Πού είναι η προοδευτική και φωτισμένη Αμερική που υποσχέθηκαν οι υποστηρικτές των ανοιχτών συνόρων; Είναι δυνατόν η μαζική μετανάστευση να μην ήταν ένα μη αγαθό κράμα; Μήπως η εισαγωγή ανθρώπων που δεν μοιράζονται τις αξίες του έθνους μας ήταν ίσως ένα επικίνδυνο πείραμα —ειδικά για ευάλωτες μειονότητες όπως οι Εβραίοι;
Σε ένα πρόσφατο άρθρο στο The Atlantic, ο David Leonhardt υποστηρίζει ότι εάν θέλουμε να έχουμε μια μεταναστευτική πολιτική που να εξυπηρετεί το εθνικό μας συμφέρον, πρέπει να απομακρυνθούμε από το τροπάριο ότι περισσότερη μετανάστευση είναι πάντα καλύτερη και αντί να ξεκινήσουμε ρωτώντας όχι μόνο πόσα άτομα θα έπρεπε να υποδεχόμαστε, αλλά και ποιους θέλουμε να κάνουμε συμπολίτες μας. Ως λαός που πάντα γιόρταζε την ορθολογική έρευνα, οι Εβραίοι θα πρέπει να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτής της προσπάθειας—ειδικά τώρα που έχουμε δει τις συνέπειες της αποφυγής άβολων ερωτήσεων.
