Τελικά η ηχογραφημένη συζήτηση μεταξύ μηχανοδηγού και σταθμάρχη που μας παρουσιάσανε τα ΜΜΕ αμέσως τότε, δηλαδή τσάκα τσάκα, δεν είναι αυθεντική, αλλά προϊόν μοντάζ μεταξύ δυο διαφορετικών συνομιλιών του σταθμάρχη με διαφορετικούς μηχανοδηγούς.
Η θεωρία του ανθρώπινου λάθους που έσπευσε να υποστηρίξει, ως μη όφειλε, από την πρώτη στιγμή μετά το δυστύχημα ο ίδιος ο πρωθυπουργός, πάει πάπαλα.
Το γεγονός πλέον ότι το ηχητικό αντίγραφο της συνομιλίας δεν είναι αυθεντικό αλλά προϊόν αλλοίωσης, αλλάζει το βασικό στοιχείο για τη μέχρι τώρα απόδοση των ευθυνών σε ανθρώπινο λάθος. Γιατί τώρα αποκαλύπτεται ότι δεν ήταν ο σταθμάρχης που έδωσε την εντολή εισόδου στη λάθος κατεύθυνση στη μοιραία αμαξοστοιχία. Δεν υπάρχει η ηχητική καταγραφή αυτή της εντολής κάτι που αποδεικνύεται εκ του ότι δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να… μονταριστεί το ηχητικό ντοκουμέντο.
Τώρα από την στιγμή που υπάρχει αλλοίωση της ηχητικής καταγραφής, προφανώς υπάρχει και υπεύθυνος γι’ αυτήν. Είναι αυτός που επιχείρησε, επιτυχώς μέχρι σήμερα, να παραποιήσει τις πραγματικές συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη το δυστύχημα, για να δοθεί η εντύπωση ότι μοναδικός υπεύθυνος είναι ο μοιραίος σταθμάρχης, ο οποίος δήθεν έδωσε την εσφαλμένη εντολή.
Άρα εκτός από την έρευνα για την αναζήτηση των υπεύθυνων του δυστυχήματος, τώρα πρέπει η έρευνα να στραφεί και στην κατεύθυνση της αποκάλυψης αυτού ή αυτών που παραποίησαν το ηχητικό ντοκουμέντο της συνομιλίας για να ρίξουν τις ευθύνες στον σταθμάρχη.
Και το πρώτο ερώτημα που μπαίνει είναι «ποιος είχε τη δυνατότητα να έχει, από την πρώτη μάλιστα στιγμή, πρόσβαση στο ηχητικό υλικό, εκτός από τα στελέχη του κρατικού ΟΣΕ;». Να τονιστεί μάλιστα ότι η επίδικη αλλοίωση του ηχητικού ντοκουμέντου πρέπει να συνέβη εσπευσμένα, τις πρώτες ακόμη ώρες μετά το δυστύχημα, αφού το αλλοιωμένο ηχητικό απόσπασμα διέρρευσε στον τύπο το αμέσως επόμενο βράδυ.
Το δεύτερο ερώτημα που μπαίνει είναι «πως γίνεται τα πειραγμένα ηχητικά στοιχεία να διέρρευσαν πρώτα στον τύπο και ύστερα να παραδόθηκαν στην αστυνομία, από υπάλληλο του ΟΣΕ;».
Και το τρίτο ερώτημα που μπαίνει είναι «ποιος τελικά έδωσε την εντολή για τη λάθος τροχιοδρόμηση της μοιραίας επιβατικής αμαξοστοιχίας; Διότι αν δεν ήταν ο σταθμάρχης τότε ποιος ήταν;».
Προσωπικά εκτιμώ ότι τελικά την εντολή δεν την έδωσε κανείς. Δεν υπήρχε, δηλαδή, καμία επικοινωνία μεταξύ αμαξοστοιχίας και σταθμού. Ο σιδηρόδρομος κυκλοφορούσε χωρίς το σύστημα τηλεδιοίκησης που επέτρεπε την επικοινωνία του σταθμάρχη με τους μηχανοδηγούς σε μεγάλη απόσταση από το σταθμό. Και δεν υπήρχε σύστημα τηλεδιοίκησης διότι τα καλώδια του κάηκαν σε πυρκαγιά το καλοκαίρι του 2019 και έκτοτε δεν αποκαταστάθηκαν ποτέ.
