Τα κακόβουλα μηνύματα έφτασαν σε εργαζόμενους κατά τις χρονικές συγκυρίες που βρίσκονταν σε δικαστική διαμάχη με την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ).
Υπάλληλοι της ΕΥΠ βρέθηκαν υποχρεωμένοι να καταφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διότι η ίδια η υπηρεσία τους είχε χρησιμοποιήσει παράνομα το λογισμικό παρακολούθησης, γνωστό ως Predator. Ακόμα, δύο στελέχη της ΕΥΠ, μαζί με άλλους 76 συναδέλφους τους, είχαν μεταταχθεί παράνομα και υπό αναγκαστικές συνθήκες σε θέσεις “ψυγείο” της Ελληνικής Αστυνομίας. Αυτοί οι υπάλληλοι υπέβαλαν μηνύσεις μετά την ενημέρωσή τους από τον Πρόεδρο της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, κ. Κων/νο Μενουδάκο, ότι είχαν είσοδο το Predator κατά τη διάρκεια που ήταν ακόμη υπάλληλοι της ΕΥΠ.
Τα δύο αυτά στελέχη έλαβαν τα κακόβουλα μηνύματα κατά τη διάρκεια της δικαστικής τους διαμάχης με την ΕΥΠ, γεγονός που ενίσχυσε τις υποψίες για το ποιος ήταν ο δράστης πίσω από το Predator. Ως εκ τούτου, μια εκ των εγκλημάτων επικεντρώθηκε στον τότε Γενικό Γραμματέα της Κυβέρνησης, Γρηγόρη Δημητριάδη, και στον τότε Διοικητή της ΕΥΠ, Παναγιώτη Κοντολέοντα, ως τους υπεύθυνους για τις παράνομες παρακολούθησεις.
Ενδεικτικό της σύνδεσής τους με την υπόθεση είναι το γεγονός ότι και οι δύο υπήρξαν στόχοι του Predator κατά τη διάρκεια όπου ήταν υπό διώξη, κάτι που αποδείχθηκε από τη μεταφορά τους στην εικονική Γ΄ Υποδιεύθυνση της ΔΙΣΥΑΠ – Β΄ και την εκπαραθύρωσή τους από την Υπηρεσία. Επίσης, κατά την ίδια περίοδο, ηγήθηκαν ενός συνδικαλιστικού οργάνου εντός της ΕΥΠ, που αποκάλυπτε τις ατασθαλίες της διοίκησης Κοντολέοντα και των Υποδιοικητών Γκρίζη και Μελιτσιώτη.
Έτσι, βλέπουμε μια κυβέρνηση που αναγκάζει τους υπαλλήλους της πιο ευαίσθητης υπηρεσίας να αναζητήσουν δικαιοσύνη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ). Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι στο ΕΔΔΑ συμμετέχουν δικαστές και υπάλληλοι από 46 κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων της Τουρκίας, της Αλβανίας, των Σκοπίων, και μέχρι πρότινος της Ρωσίας, δείχνοντας την σοβαρότητα του θέματος.
